Aan de rand van Wergea, aan de weg naar Eagum midden in de Grutte mar, staat de boerderij van
Marieke en haar man Dick. Marieke groeide op, op een melkveehouderij bedrijf met haar ouders,
broer en zusje. Van binnen zitten was geen sprake, het hele gezin was altijd buiten te vinden. En nu
jaren later is dat nog steeds het geval.

Kun je jezelf kort voorstellen en iets vertellen over je achtergrond?
“Mijn naam is Marieke de Ruiter, en samen met mijn man Dick run ik VOF De Ruiter en wonen we
hier op de boerderij met onze 3 kinderen Sophie van 13 jaar, Dirk van 8 jaar en Tim van 6 jaar. Wij
zijn hier in Wergea gevestigd sinds 2 maart 2011. Import dus” grapt ze lachend. “Ik ben zelf
opgegroeid op een boerderij in Dalem (Zuid-Holland), waar ik veel tijd doorbracht met koeien en
paarden. Na de lagere landbouwschool volgde ik een middelbare agrarische school met een focus op
melkveehouderij. Mijn eerste werkervaringen waren in de akkerbouw, waar ik aardappels en uien
verkocht. Hierdoor had ik veel praatjes met mensen, wat voor veel gezelligheid zorgde. Ook leerde ik
hier veel over het gewas. Hoewel er geen dieren waren, heb ik er veel geleerd en vooral genoten van
het contact met mensen. Toen ik 16 was had ik een brommer en paste ik vaak op andere boerderijen
als de eigenaren op vakantie gingen. Ondanks dat ik geen trekkerwerk deed, zorgde ik er wel voor
dat alles draaiende bleef. Ik hield alles bij, zorgde voor de tuin en paste op de kinderen. Niet alleen in
de weekenden, maar ook als ik uit school kwam. Altijd had ik leuke bijbaantjes, melken, bloemen
snijden, kaas maken, zonnebloemen klaarmaken voor de veiling en ga zo maar door. En natuurlijk
was dit ook gezellig met vriendinnen. Zo heb ik dan ook mijn rijbewijs bij elkaar gesprokkeld.”

En hoe ben je uiteindelijk zelf op de boerderij beland?
“Tijdens mijn stage bij een boer met uitstekende koeien, werd mijn passie voor melkveehouderij
verder aangewakkerd. Deze boer had een ‘koefamilie’ genaamd Betsy 91, waar ik de hele dag op
paste toen hij naar een keuring ging. Dit soort ervaringen hebben mijn liefde voor de sector gevormd.
Uiteindelijk ontmoette ik Dick en zijn we in 2008 gaan samenwonen op de boerderij van Dick en zijn
ouders. Destijds werkte ik nog niet op de boerderij, maar na mijn tijd in de akkerbouw, waar ik
uiteindelijk toch de dieren miste, besloot ik me volledig op de melkveehouderij te richten. Ik werkte in
diverse functies, zoals kaas maken, koeien melken, bedrijfsverzorging, en zelfs als vertegenwoordiger
van stierensperma. Deze variatie aan rollen gaf me een brede kijk op de agrarische sector.”

Kun je vertellen hoe jullie in Wergea terecht zijn gekomen en hoe de beginjaren eruit zagen?
“We woonden eerst in Giessenburg, maar door de constante drukte en files, besloten we verder te
kijken. We hadden een aantal boerderijen op het oog, maar anderen waren ons helaas voor. Tijdens
een koeienkeuring kwam ik de eigenaar van de boerderij in Wergea tegen. Hij vertelde mij dat de
boerderij toch weer beschikbaar was gekomen, dus besloten we snel te handelen. Op 2 maart 2011
zijn we, samen met mijn schoonouders, naar Wergea verhuisd. Het begin was uitdagend, vooral
omdat onze dochter Sophie vijf weken te vroeg werd geboren. Maar met hard werken hebben we de
boerderij opgebouwd en in 2013 begonnen we met de bouw van een nieuwe stal, waardoor we ons
bedrijf konden uitbreiden. Van een collega-boer kochten we 80 koeien over en zo was ook de nieuwe
stal weer gevuld. Daarnaast zijn mijn schoonouders altijd betrokken geweest en hebben we alles met
elkaar gedaan. Zonder de kans die zij ons hebben gegeven waren we niet waar we nu zijn. Ze zijn
daarentegen niet meer woonachtig op de boerderij, maar hebben een prachtig plekje op Grut Palma,
uitkijkend op het land én de boerderij.”

Hoe ziet de huidige situatie van VOF De Ruiter eruit en hoe is de samenwerking binnen het
bedrijf?
“Toen we hier begonnen hadden we 150 melkkoeien en 100 stuks jongvee. We hebben altijd nauw
samengewerkt met mijn schoonouders, die ons veel hebben geleerd. We werken met een team van
familie en medewerkers, waaronder een fulltime melker die hier al ruim zes jaar werkt, en
verschillende parttimers en studenten die ons helpen. We geven jongeren de kans om te leren en te
groeien binnen ons bedrijf en dat vind ik fantastisch. De eerste zomer dat we hier woonden kwam er
een jongen, Douwe, aangefietst samen met zijn vader om te vragen of hij mee mocht helpen en
uiteindelijk heeft hij 10 jaar bij ons gewerkt. Hij was echt een machine man, voerde de koeien en dat
soort dingen. Met hem kon ik echt lezen en schrijven, hij stond altijd voor ons klaar. Erg jammer voor
ons natuurlijk dat hij stopte, maar mede dankzij zijn inzet konden wij groeien naar waar we nu zijn. Zo
zijn er natuurlijk meerdere stagiaires uitgevlogen, maar ik heb ze altijd een boodschap mee willen
geven: denk en kijk vooruit! Ook komen ze allemaal nog bij ons langs. Dat is toch geweldig?”

En wat is jouw rol?
“Ik ben de spin in het web en zorg er voornamelijk voor dat alles reilt en zeilt zoals het moet. Ook voer
ik de dieren 6 dagen in de week. Op een bepaald moment wilde ik ook kunnen melken en heb ik dat
geleerd. Ik doe dat heel graag, maar niet meer iedere dag. Daarnaast begeleid ik vier internationale
trainees die meedraaien met het vaste team. Zij komen uit Ghana, India en Nepal en werken 30 uur in
de week mee. Zij volgen een opleiding via DTC Oenkerk en lopen mee in Nederland om te kijken hoe
het hier gaat en kijken wat ze mee kunnen nemen naar huis.”

Wat zijn de grootste uitdagingen die je tegenkomt als ondernemer in de melkveehouderij?
“De melkveehouderij staat onder druk, maar wij houden van uitdagingen. In 2017 hebben we een
boerderij in Denemarken gekocht, waar we 600 koeien hebben. Mijn man Dick is daar drie dagen per
week. De regelgeving in Denemarken is streng, maar duidelijk. Natuurlijk hebben we ook weleens
nagedacht om te emigreren, maar ik wil niet nog een keer alles achterlaten. We hebben in Wergea
een nieuw leven opgebouwd met de kinderen en ook die hebben hier hun eigen ding. Door de
regelgeving gaan wij in ieder geval niet bij de pakken neer zitten, want er zal altijd voedsel
geproduceerd moeten worden. En als je erbij wilt blijven, moet je ervoor zorgen dat je bij de beste
hoort en de boel op orde hebt. Het is belangrijk om flexibel te zijn en positief te blijven denken.
Daarnaast zijn we een testbedrijf voor Lely, waarbij we innovatieve technologieën zoals een
grasmaairobot uitproberen. Natuurlijk gaat er dan ook weleens wat mis. Flexibiliteit en een positieve
instelling zijn daardoor essentieel. Maar wij denken in kansen en oplossingen, niet in moeilijkheden.”

Hoe belangrijk is de gemeenschap van Wergea voor jullie en wat betekent het voor jullie om
hier gevestigd te zijn?
“In en om het dorp hebben we veel contact met lokale ondernemers en doen graag zaken lokaal. Ik
ben betrokken bij meerdere besturen en houd ervan om dingen voor de gemeenschap te regelen. Van
huis uit heb ik meegekregen om iets te doen voor de samenleving en bestuurlijk actief te zijn; mijn
vader was jarenlang vrijwilliger bij de brandweer en mijn moeder bij de kerk. Als ik kijk naar ons bedrijf dan gaat de melk naar een vaste afnemer, maar ik overweeg wel eens om meer directe verkoop aan het dorp te doen, zoals een melktap of ijsverkoop. Het is belangrijk om je deuren open te zetten en jezelf te laten zien aan de gemeenschap. Aan het einde van ieder schooljaar nodigen we ook de klassen van onze kinderen uit, dan doen we een rondje over de boerderij, een spelletje en gaan we pannenkoeken eten. Dan weten de klasgenoten van onze kinderen en hun ouders ook meer wat er speelt.”

Wat vind je het leukste aan je werk en wat maakt jouw sector zo speciaal voor jou?
“Het mooiste aan mijn werk is het bezig zijn met de dieren en het buiten zijn. De vrijheid die je hebt op
een boerderij is geweldig. Het werken als team en de verbondenheid met de natuur is wat het voor mij
de meest fantastische plek maakt. Wat ik daaraan vooral mooi vind is bijvoorbeeld dat ik graag
meedenk, zo had het een tijdje geleden op een zaterdagochtend gevroren. Dan stuur ik meteen een
appje naar de voetbalcoach dat de kinderen thermokleding aan moeten, als je altijd buiten bent dan
denk je om bepaalde dingen. Ook doen we excursies, zodat we mensen ook echt kunnen laten zien
wat we doen. Daar zijn we trots op en dat delen we graag!”

Wat zou Zakelijk Wergea voor jou kunnen betekenen?
“Als nieuw lid van het bestuur vertegenwoordig ik de agrariërs in en om het dorp. Ik hoop dat we als
gemeenschap sterker worden en met één stem kunnen spreken naar de overheid en de provincie.
Iedereen heeft zijn eigen manier van werken; respecteer elkaar, maar werk samen om dingen te
kunnen bereiken. Laten we met elkaar dingen doen en zet je deur voor elkaar en ook voor de
buitenwereld open.”